Het Begijnhof is aan de kant van de Burchtstraat ommuurd met een bakstenen muur, die bovenaan is afgedekt met dakpannen. Deze muur behoort tot de waardevolle overblijfselen van het oude begijnhof en is dus zeer waardevol.
3 Fotograaf André Schollaert
1 en 2 Fotograaf Guido uyttersprot
Pagina 19
Afbreken
De muur verkeert in zeer slechte staat. De meest voor de hand liggende oplossing is afbreken en heropbouwen, bij voorkeur met hergebruik van de originele bakstenen, aangezien de muur beschermd is. Het probleem is dat het grootste deel van de muur eigendom is van acht verschillende aangelanden en dus niet op het openbaar domein staat. Het gedeelte met het poortje is daarentegen eigendom van de stad. In de stedenbouwkundige verordening ‘Begijnhof Aalst’ lezen we het volgende: “De bestaande bakstenen begijnhofmuur dient behouden te blijven in zijn huidige vorm of kan worden hersteld met dezelfde baksteen. Het uniforme karakter moet worden gerespecteerd. Maar wie draagt de verantwoordelijkheid? Ieder voor zich of allen samen?” Feit is dat de muur dringend moet worden heropgebouwd vanwege het gevaar voor instorting. Een zoveelste noodherstelling die niet voldoet aan de eisen van de stedelijke verordening is niet langer acceptabel.
Fotograaf André Schollaert
Het Poortje : een doorgang van en naar de haven
De begijnen van Aalst hadden achter hun infirmerie een loskade aan de Dender die zij hun haven noemden, waar bootjes konden aanleggen om via de poort behalve was en gebleekt linnen ook andere noodzakelijke goederen te kunnen lossen en laden. Tot in de 18de eeuw schijnt deze haven gebruikt te zijn. Het was langs deze laagste zijde van het begijnhof dat de watervloed soms en voornamelijk in de jaren 1662-63 de huizen en zelfs de kerk beschadigde. De kerk stond toen vooraan op het plein.
Neotradtitioneel gebouw op een cartouche 1878 gedateerd, onder zadeldak (leien). Verankerde lijstgevel van zes traveeën en twee bouwlagen doorbroken door twee trapgevels. Natuursteen voor de plint, hoekketting, negblokken, steigergaten, en dergelijke. Eenvoudige daklijst. Rechthoekige vensters tussen kordons gevat. Ontlastingsbogen van bak- en natuursteen. Rechthoekige deur met bovenlicht en rondboogvormige natuurstenen nis. Aan de bestaande voorgevel en het voorste dakvlak mag niet worden geraakt. Het materiaalgebruik, de dakvorm en de gevelindeling, zoals beschreven in de inventaris onroerend erfgoed, dient bewaard te blijven.
Verkeerd in zeer slechte staat en dient zowel buiten als binnen dringend te worden gerestaureerd.
Grafmonument
Het beeld werd geplaatst op het graf van vermoedelijk een begijntje. Het stelt twee begijntjes voor waarvan één de maquette van een kerk vastheeft, de Heilige Begga en waarvan één geknield aan het bidden is. Aan hun voeten op de grond ligt een kroon. Op foto's van 1960 is dit beeld nog niet te zien. Volgens het niet-uitgegeven rapport van H. Ahmend: "Het beeld versierde het graf van Maria Van der Straeten overste van het Begijnhof. In mei 1975 werd het voor restauratie naar het museum overgebracht en nadien aan de ingang van de Begijnhofkerk geplaatst." Het zou van de hand van Leonard-Victor Wéry zijn. Op foto's van 1977 op de website madeinaalst, staat de beeldengroep op een bakstenen sokkel.
foto 1 Fotgraaf André Schollaert. foto's 2 en 3 Fotograaf Guido Uyttersprot
Pagina 21
Twee Buitenbeentjes
Nog voor de tweede wereldoorlog speelde men met het idee om al de woningen te restaureren in neotraditionele stijl van midden 20ste eeuw. Zoals deze twee nieuwgebouwde woningen die dienden als model.